krystyna ireneusz lyzwinscy
Krystyna i Ireneusz Łyłwińscy

Na przełomie roku 1960/61 sekcja tenisa znajdowała się w rozsypce. Zanikło szkolenie młodzieży, czego konsekwencją był brak sukcesów seniorskich. Grupa klubowych działaczy postanowiła dokonać „przewrotu” i przejąć stery w swoje ręce. Kierownictwo sekcji objął nowy zarząd. W jego skład weszli: mgr inż. Stefan Kotowicz – kierownik sekcji, Alicja Górska – skarbnik, G. Dittrich – gospodarz kortów. Na stanowisko głównego trenera zatrudniono Alfreda Buchalika. Udało się reaktywować drużynę seniorów i namówić do powrotu Adama Osadcę i Wandę Krystównę (później Ostrowską) (halową mistrzynię Polski z 1960 r.). Rozpoczęła się też praca z młodzieżą.

W sezonie 1961/62 przyszedł pierwszy sukces. Drużyna w składzie: W. Krysta, A. Sawalenka , A. Górska, G. Dittrich, A. Osadca, , S Koteria i A. Buchalik zdobyła Mistrzostwo Śląska. Nie udało się jednak awansować do I ligi. Za to zespół juniorów wywalczył awans do silnej na Śląsku grupy A. Grała ona w składzie; A. . Sawalenka, M. Ossero, Z. Dębicki, J. Kotowicz, Z. Granica. Nadzieje jednak, że zespół ten skonsoliduje się, nabierze doświadczanie i przywróci dawny blask sekcji szybko się rozwiały, gdyż po skończeniu studiów tenisiści rozjechali się po kraju lub nie kontynuowali kariery. Jednak konsekwencja i praca działaczy, mimo tych kłopotów zaczęła procentować w następnych latach. W 1963 r. „Piast” zdołał utrzymać czołowe lokaty na Śląsku zarówno indywidualnie jak i w drużynie. Rok później młodzicy są trzecim zespołem na Śląsku, a Z. Owczarz zostaje najlepszym, młodych tenisistom na Górnym Śląsku. Nieco dalsze miejsca zajęli Janusz Gąsior i Aleksander Harasym. Wśród dziewcząt wyróżniając się postacią była Barbara Obalik.

W 1965 roku zespół młodzików zajął II lokatę w mistrzostwach Śląska. Poszczególni zawodnicy poprawili również swoje pozycje na listach kwalifikacyjnych. Kolejny rok i kolejny postęp. Jest już upragniony tytuł najlepszej drużyny na Śląsku młodzików, a juniorzy zdobywają brązowy medal w drużynie. Indywidualnie – Janusz Gąsior jest IV . a Barbara Owczarz kończy sezon na VI miejscu na liście Polskiego Związku Tenisowego.

W roku 1967 drużyna potwierdza swoją supremację na Śląsku. Rozwija się również talent Janusza Gąsiora, który wygrywa wszystkie turnieje w swojej kategorii wiekowej, zajmując I miejsce na liście kwalifikacyjnej PZT. Rok później powracają do sekcji Wanda Krystówna i Jerzy Sonsalla. Prezesem Klubu zostaje Lesław Kuś. Zarząd sekcji natomiast wzmacniają: Janusz Ostrowski i inż. Tyczyński. Pozwala to seniorom być najlepszym teamem na Śląsku, ale w walce o awans do II ligi udaje się „zaledwie” wywalczyć niepunktowaną, IV lokatę. Zaobserwowano jednak duży postęp w stosunku do ubiegłych lat, co zapowiadało koniec kryzysu. Tytuły Mistrza Śląska młodzików i juniorów potwierdziły, że praca zarządu sekcji i trenera-koordynatora Alfreda Buchalika to nie chwilowa, ale trwała już tendencja wzrostowa. W roku 1969 drużynę wzmocnił Krzysztof Juchnicki, i tak zespół, który stanowili jeszcze W. Ostrowska, J. Sonsalla i J. Gąsior zdobył po raz piąty Mistrzostwo Śląska, a w czwórmeczu o wejście do II ligi w Wałbrzychu, 1 miejsce i w pełni zasłużony awans do II ligi.